داروی پارکینسون ممکن است از بروز نابینایی در افراد مسن جلوگیری کند

تاریخ: 5 می 2024

در کشفی جدید، محققان دانشگاه لیون فرانسه دریافتند که دارو‌های حاوی دوپامین که در درمان بیماری پارکینسون استفاده می‌شوند، در درمان نوع مرطوب بیماری دژنراسیون ماکولا یا تباهی لکه زرد چشم به عنوان اولین علت ناتوانی بینایی در افراد بالای ۵۰ سال موثر هستند.

مطالعه‌ای که توسط تیبو ماتیس، استاد دانشگاه‌ و چشم‌پزشک در بیمارستان‌ لیون فرانسه در حال انجام است، نشان می‌دهد که داروهای دارای دوپامین که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می‌شوند، ممکن است اثری محافظتی در برابر نوع اول یا مرطوب این بیماری ناتوانی دید داشته باشند.

دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن یا به اختصار (ARMD) که به آن تباهی لکه زرد گفته می‌شود، اولین علت ناتوانی بینایی در افراد بالای ۵۰ سال است. ماکولا ناحیه‌ای کوچک و مرکزی در شبکیه چشم است که وظیفه دید مرکزی و وضوح بالای تصاویر را بر عهده دارد. این بیماری که ماکولا را تحت تاثیر قرار می‌دهد، دارای دو نوع مرطوب و خشک است. نوع دوم یا خشک آن رایج‌تر است، اما نوع مرطوب که با رشد رگ‌های خونی جدید غیرطبیعی در زیر ماکولا همراه است، باعث از دست رفتن سریع‌ و شدیدتر بینایی می‌شود.

تحقیقات مختلفی که توسط آزمایشگاه‌های فرانسوی و با مدیریت دکتر تیبو ماتیس، استاد دانشگاه و پزشک بیمارستانی در بخش چشم‌پزشکی بیمارستان لیون انجام شده است، «راه را برای درمان نوآورانه‌‌ نوع مرطوب بیماری تباهی لکه زرد باز می‌کند."

 

برای این تحقیق داده‌های ۲۰۰ هزار بیمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پیشتر مطالعات قبلی ارتباطی احتمالی بین بیماری پارکینسون و کاهش خطر ابتلا به نوع مرطوب بیماری تباهی لکه زد چشم را نشان داده بودند. برای بررسی بیشتر، این تیم که شامل محققانی از موسسه بینایی نیز بود، داده‌های بیش از ۲۰۰ هزار بیمار مبتلا به نوع مرطوب بیماری تباهی لکه زرد را تحلیل کردند. آن‌ها کشف کردند که بیمارانی که برای درمان بیماری پارکینسون خود از داروی «لوودوپا» یا هر دارویی که نوع دوم گیرنده دوپامین را مهار می‌کنند، مصرف می‌کردند، دیرتر به نوع مرطوب بیماری تباهی لکه زرد مبتلا شده و نیاز کمتری به تزریق‌های داخل چشمی داشتند.

مقاومت زنان به انسولین؛ علاوه بر دیابت، خطر ابتلا به ۲۶ بیماری دیگر را بالا می‌برد

تاریخ: 10 سپتامبر 2024

 

 

یک پژوهش تازه نشان می‌دهد که مقاومت به انسولین با افزایش خطر ابتلا به ۲۶ بیماری دیگر و همچنین مرگ زودهنگام در زنان مرتبط است. این در حالی است که همین مقاومت خطرات کمتری را برای پنج بیماری دیگر به همراه دارد.

محققان دانشگاه شاندونگ چین به تازگی پژوهشی انجام داده‌اند که نشان می‌دهد مقاومت به انسولین با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های متعدد و مرگ زودهنگام در زنان مرتبط است.

مقاومت به انسولین زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های ماهیچه‌ها، چربی و کبد به هورمون انسولین پاسخ مناسبی نمی‌دهند و نمی‌توانند به راحتی گلوکز خون را جذب کنند. به گفته مؤسسه ملی دیابت و بیماری‌های گوارشی و کلیوی ایالات متحده آمریکا، دلایل مقاومت به انسولین به طور کامل برای محققان شناخته شده نیست، اما اعتقاد بر این است که اضافه وزن و کمبود فعالیت بدنی عوامل مهمی هستند. مقاومت به انسولین معمولاً به دلیل نقش آن در دیابت شناخته شده است و این مطالعه جدید نشان می‌دهد که با ۳۱ بیماری دیگر مرتبط است. جینگ وو، نویسنده اصلی این مقاله از بخش غدد درون‌ریز بیمارستان شاندونگ در جینان، چین، اظهار داشت: «ما نشان دادیم که با ارزیابی میزان مقاومت به انسولین، می‌توان افرادی را که در معرض خطر ابتلا به چاقی، فشار خون، بیماری قلبی، نقرس، سیاتیک و برخی بیماری‌های دیگر هستند شناسایی کرد». او افزود: «این پژوهش، زمینه را برای مداخله زودهنگام برای کاهش خطر بیماری فراهم می‌کند و همچنین ایده‌های جدیدی برای پیشگیری و درمان بیماری ارائه می‌دهد.».

این مطالعه از داده‌های نزدیک به ۴۳۰ هزار شرکت‌کننده در پروژه «بیوبانک بریتانیا» استفاده کرد تا بررسی کند که آیا ارتباطی بین مقاومت به انسولین و برخی بیماری‌ها وجود دارد یا خیر. لازم به ذکر است که بیوبانک بریتانیا اطلاعات ژنتیکی، پزشکی و شیوه زندگی بیش از ۵۰۰ هزار نفر را در اختیار دارد.این جامعه آماری بین ۴۰ تا ۶۹ سال سن داشتند و معیار مقاومت آن‌ها به انسولین، بین ۵.۸۷ تا ۱۲.۴۶ واحد در شاخص TyG بود. میزان شاخص TyG با بررسی سطح قند و چربی خون در هر شرکت کننده، از جمله میزان کلسترول آن‌ها، محاسبه شد. درجات بالاتر مقاومت به انسولین اغلب در مردان، افراد سیگاری، افراد مسن، افرادی که فعالیت کمتری داشتند و افرادی که دارای چاقی بودند، مشاهده می‌شد.

مواجهه زودهنگام با مرگ

این پژوهش، سوابق سلامتی شرکت‌کنندگان را به‌مدت ۱۳ سال دنبال کرد و نشان داد که مقاومت به انسولین با افزایش خطر ابتلا به ۲۶ بیماری و کاهش خطر ۵ بیماری دیگر همراه است و البته با خطر بالاتر مرگ در زنان مرتبط است. وو در اظهاراتی بیان داشت: «ما دریافتیم که هر واحد افزایش مقاومت به انسولین، خطر ابتلا به نقرس را تا ۶۵ درصد افزایش می دهد، اما خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را تا ۱۶ درصد کاهش می‌دهد». وی افزود: «علاوه بر این، هر یک واحد افزایش مقاومت به انسولین با ۱۰ درصد بیشتر احتمال ابتلا به سیاتیک مرتبط بود». مقاومت به انسولین بیش از هر چیز با بیماری دیابت مرتبط است، به طوری که احتمال ابتلا به این بیماری در افراد ۱۶۶ درصد بیشتر است. اما مقاومت به انسولین علاوه بر بیماری دیابت، با خطر بالاتر ابتلا به سایر شرایط پزشکی – هر چند به میزان کمتر - مرتبط است. این موارد شامل شرایطی مانند افسردگی، اختلالات خواب، عفونت های باکتریایی، پانکراتیت، چاقی، کمردرد، نارسایی کلیوی و بیماری قلبی بود. با این حال، مقاومت به انسولین همچنین با کاهش خطر ابتلا به پنج بیماری، از جمله کم خونی، بیماری پارکینسون و پوکی استخوان، که یکی از دلایل اصلی شکستگی در افراد مسن است، مرتبط بود. محققان دریافتند که هر واحد افزایش مقاومت به انسولین برای زنان، با ۱۱ درصد خطر مرگ بیشتر همراه است، اما چنین ارتباطی برای مردان وجود نداشت. اگرچه در این مطالعه روش‌های بهبود مقاومت به انسولین را بررسی نکردیم، تحقیقات قبلی نشان داده است که تغییرات سبک زندگی - مانند ورزش منظم و رعایت یک رژیم غذایی متعادل با قندهای افزوده شده و کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده - می‌تواند به کاهش خطر مقاومت به انسولین کمک کند.

 

پژوهش جدید از رابطه بین بزرگی شبکه قدامی مغز با افسردگی پرده برداشت

تاریخ: 10 ژوئیه 2024

دانشمندان کشف کردند که در افراد مبتلا به افسردگی، یکی از شبکه‌های مغزی خاص، بسیار بزرگتر از حد نرمال است و همین عامل باعث شد که آن‌ها به درک جدیدی از چگونگی و چرایی ابتلای برخی افراد به این عارضه برسند.

دانشمندان کشف کردند که در افراد مبتلا به افسردگی، یکی از شبکه‌های مغزی خاص بسیار بزرگتر از حد نرمال است و همین عامل باعث شد که آن‌ها به درک جدیدی از چگونگی و چرایی ابتلای برخی افراد به این عارضه برسند. سطح مغز مانند یک جعبه تقسیم عمل می‌کند که در آن، مناطق مختلف برای انجام وظایف خاص به هم متصل می‌شوند. با این حال، فضای محدودی برای اشتراک‌گذاری این شبکه‌ها وجود دارد. اکنون محققان دریافتند که در افراد مبتلا به افسردگی، بخش بزرگ‌تری از مغز در مقایسه با افراد بدون افسردگی درگیر شبکه‌ مدیریت پاداش‌ها و تهدیدها است. دکتر چارلز لینچ، یکی از نویسندگان این مطالعه از کالج پزشکی وایل در دانشگاه کرنل نیویورک گفت: «ای پدیده، در سطح مغز بیشتر از آنچه که در افراد سالم مشاهده می‌کنیم، فضا اشغال می‌کند.» او همچنین خاطرنشان کرد که این بزرگ بودن باعث می‌شود که شبکه‌های مغزی دیگر بخصوص در همان دور و اطراف، کوچکتر شوند. اکنون محققان می‌گویند در افراد مبتلا به افسردگی، بخش بزرگ‌تری از مغز درگیر این شبکه است.

شیوه‌ای نو در اندازه‌گیری شبکه‌های مغزی

لینچ و همکارانش با نوشتن مقاله‌ای در مجله علمی نیچر ذکر می‌کنند که در تحقیق خود از تصویربرداری کارکردی دقیق استفاده کردند؛ رویکرد جدیدی برای تصویربرداری مغز که تعداد زیادی از «اسکن‌های اِم‌.آر.آی. کارکردی - fMRI» را از هر فرد تجزیه و تحلیل می‌کند. این گروه تحقیقاتی، روش تصویربرداری کارکردی را روی ۱۴۱ فرد مبتلا به افسردگی و ۳۷ نفر بدون افسردگی پیاده کرد و از این طریق موفق شدند تا اندازه شبکه‌های مغزی هر شرکت کننده را به طور دقیق اندازه‌گیری کنند. سپس میانگین اندازه هر گروه را محاسبه کنند.

آنها دریافتند که بخشی از مغز به نام «شبکه برجسته‌ساز قدامی مغز - frontostriatal salience network» در شرکت‌کنندگان مبتلا به افسردگی در مقایسه با افراد سالم به طور متوسط ​​۷۳ درصد بزرگتر است. این یافته‌ها با تجزیه و تحلیل دیگر اسکن‌های مغزی که قبلاً به طور انفرادی از ۹۳۲ فرد سالم و ۲۹۹ فرد مبتلا به افسردگی جمع‌آوری شده بود، نیز تأیید شد. این تیم خاطرنشان کرد که اندازه این شبکه مغزی در افراد مبتلا به افسردگی در طول زمان ثابت بوده و تحت تأثیر تغییرات خلقی یا درمان تحریک مغناطیسی مغز از راه جمجمه قرار نگرفت. با این حال، زمانی که شرکت‌کنندگان علائم خاصی از افسردگی را نشان دادند، سیگنال‌های مغزی بین بخش‌های مختلف شبکه کمتر هماهنگ بودند، و این تغییرات نیز با شدت علائم مرتبط بود.

شبکه برجسته‌ساز قدامی مغز در شرکت‌کنندگان مبتلا به افسردگی در مقایسه با افراد سالم به طور متوسط ​​۷۳ درصد بزرگتر است.

این تیم افزود که تجزیه و تحلیل اسکن‌های مغزی ۵۷ کودکی که در سن بلوغ دچار افسردگی شدند، ، نشان داد که این شبکه مغزی سال‌ها قبل از ظهور علائم آنها بزرگ شده بود. در حالی که در بزرگسالان مبتلا به افسردگی دیررس نیز گسترش یافته است. علاوه بر این، این شبکه مغز در بزرگسالانی که بعداً در زندگی دچار افسردگی شدند نیز بزرگتر بود. با توجه به این یافته‌ها، محققان استدلال کردند که داشتن یک شبکه مغزی بزرگ، به خودی خود می‌تواند یک عامل خطر برای ابتلا به افسردگی باشد، نه اینکه پیامد این بیماری باشد

 

با این حال، محققان گفتند که مشخص نیست این شبکه بزرگ تا چه اندازه نتیجه ژنتیک یا سبک زندگی افراد است. همچنین معلوم نیست عارضه افسردگی بخاطر بزرگ بودن این شبکه مغزی است یا از کوچک بودن دیگر شبکه‌های مغزی ناشی می‌شود. این گروه تحقیقاتی همچنین خاطرنشان کرد که یافته‌های آن‌ها می‌تواند به شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به افسردگی و ایجاد درمان‌های شخصی کمک کند.

محققان استدلال کردند که داشتن یک شبکه مغزی بزرگ، به خودی خود می‌تواند یک عامل خطر برای ابتلا به افسردگی باشد، نه اینکه پیامد این بیماری باشد.

با این حال، پروفسور کونر لیستون، نویسنده دیگر این مقاله معتقد است که نتایج تحقیق آن‌ها بیشتر برای افراد مبتلاشده به افسردگی مفید است. او گفت: «داشتن این اطلاعات، اینکه چیزی قابل شناسایی در مغز وجود دارد که با افسردگی آنها مرتبط است و ممکن است خطر افسردگی آن‌ها را به همراه داشته باشد، فکر می کنم به خودی خود برای برخی افراد واقعاً اطمینان بخش است».

 

 

.

تحقیقات موفقیت آمیز ارتباط کلسترول را با سرطان روده بزرگ نشان می دهد و این پتانسیل را برای پیشگیری مبتنی بر استاتین نشان می­دهد.

 

تاریخ: 13 دسامبر 2023

در یک مطالعه پیشگامانه که در 13 دسامبر 2023 در Nature Communications منتشر شد، دانشمندان از Weill Cornell Medicine، نیویورک، مکانیسم متابولیکی را کشف کردند که کلسترول را با ایجاد سرطان روده بزرگ، به ویژه در پولیپ های آدنوم دندانه دار مرتبط می کند. سرطان کولون سومین نوع شایع سرطان در سطح جهان است و تشخیص زودهنگام از طریق غربالگری برای مداخله موثر ضروری است.

این تحقیق بر روی آدنوم های دندانه دار متمرکز شد، نوعی پولیپ پیش سرطانی که به دلیل ساختار مسطح خود چالش هایی را ایجاد می کند و تجسم و برداشتن کامل آن را دشوار می کند. این پولیپ ها 15 تا 30 درصد سرطان های روده بزرگ را تشکیل می دهند و به دلیل تهاجمی بودن و مقاومت در برابر درمان ها شناخته شده اند.

مطالعات قبلی سطوح پایین‌تری از آنزیم پروتئین کیناز C (PKC) را در پولیپ‌های آدنوم دندانه‌دار شناسایی کرده بودند که به پتانسیل بدخیم آن‌ها کمک می‌کرد. تحقیقات اخیر مدل موشی با ضایعات دندانه‌دار را بررسی کرد و سنتز کلسترول نامنظم را در سلول‌های تومور فاقد PKC نشان داد. فعال شدن فاکتور رونویسی SREBP2 به عنوان یک عامل کلیدی محرک تولید کلسترول و متعاقباً رشد تومور شناخته شد.

دکتر میثاق کریمی، انکولوژیست پزشکی که در این تحقیق شرکت ندارد، حوزه در حال تکامل تحقیقات مرتبط با کلسترول و سرطان را برجسته کرد و خاطرنشان کرد که کلسترول بالا ممکن است باعث فعالیت سلول های بدخیم شود و بر پاسخ ایمنی به سلول های سرطانی تأثیر بگذارد.

محققان یافته های خود را به سلول های انسانی، تجزیه و تحلیل فعالیت ژن در آدنوم های دندانه دار و کشف سطوح پایین آنزیم های PKC و تجمع فاکتور رونویسی SREBP2، گسترش دادند. این باعث شد که آنها پتانسیل استاتین ها، داروهایی که معمولا برای کاهش کلسترول تجویز می شوند، در مهار رشد این سلول های سرطانی کشف کنند.

استاتین ها قبلا با کاهش خطر حوادث قلبی عمده با کاهش سطح کلسترول خون مرتبط بوده اند. محققان قصد دارند یک کارآزمایی بالینی را برای بررسی اینکه آیا استاتین ها، به ویژه آتورواستاتین، می تواند خطر سرطان را در بیماران مبتلا به آدنوم دندانه دار کاهش دهد، توسعه دهند.

در حالی که این مطالعه یک راه امیدوارکننده را برای پیشگیری از سرطان نشان می‌دهد، دکتر کمیری، متخصص انکولوژی، تاکید کرد که در حال حاضر استاتین‌ها برای کاهش خطر سرطان تجویز نمی‌شوند. او حفظ یک سبک زندگی سالم و درک خطر ژنتیکی فردی را به عنوان اقدامات کلیدی در پیشگیری از سرطان کولورکتال توصیه کرد.

کاربرد بالقوه استاتین ها به عنوان یک استراتژی پیشگیرانه نشان دهنده یک رویکرد ساده و در عین حال تاثیرگذار است که امیدی را برای کاهش خطر سرطان روده بزرگ، یک نگرانی مهم سلامت جهانی، ارائه می دهد. تحقیقات بیشتر و آزمایشات بالینی برای تأیید این یافته ها و ایجاد استاتین ها به عنوان یک ابزار بالقوه در پیشگیری از سرطان کولورکتال ضروری خواهد بود.

سوخت های فسیلی: تهدید کننده سلامت جهان یا عاملی برای پیشرفت؟

 

مطالعه اخیری که در ماه نوامبر توسط مجله پزشکی بریتانیا منتشر شد، شواهد جدیدی برای انگیزه حذف سریع سوخت‌های فسیلی ارائه می‌کند. تیم تحقیقاتی به سرپرستی Jos Lelieveld و Andrea Pozzer از موسسه شیمی ماکس پلانک و اندی هاینز از دانشکده بهداشت و پزشکی استوایی لندن، قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای محیط و اثرات آن بر سلامتی را با استفاده از یک مدل ترکیب جوی به‌روز شده، یک مدل جدید تعیین کردند. مدل ریسک نسبی و داده‌های ذرات ریز مبتنی بر ماهواره‌ای اخیر توسعه یافته است.

این مطالعه تخمین می‌زند که 5.13 میلیون مرگ و میر اضافی در سال در سطح جهان به دلیل آلودگی هوای محیط ناشی از استفاده از سوخت‌های فسیلی است و بنابراین می‌توان با حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی از آن جلوگیری کرد. این مربوط به 82 درصد از حداکثر تعداد مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا است که می توان با کنترل همه انتشارات انسانی از آن جلوگیری کرد.

محققان دریافتند که بیشتر (52٪) بار مرگ و میر مربوط به شرایط قلبی متابولیک، به ویژه بیماری ایسکمیک قلبی است که می تواند باعث حملات قلبی شود (30٪). سکته مغزی و بیماری مزمن انسدادی ریه هر دو حدود 16 درصد را تشکیل می دهند. حدود 20٪ تعریف نشده است و احتمالاً فشار خون شریانی، دیابت شیرین و بیماری های عصبی مخرب دخیل هستند.

در کشورهای با درآمد بالا که تا حد زیادی به انرژی های فسیلی وابسته هستند، سالانه می توان از حدود 460000 مرگ و میر سالانه با حذف تدریجی سوخت های فسیلی جلوگیری کرد که نشان دهنده حدود 90 درصد از مرگ های بالقوه قابل پیشگیری از همه منابع انسانی آلودگی هوای محیط است.

نتایج جدید با استفاده از یک مدل ریسک نسبی جدید که رابطه مواجهه-پاسخ را در سراسر محدوده جهانی سطوح قرار گرفتن در معرض محیط بهینه می‌کند، به دست آمد. علاوه بر این، برآوردهای مرگ و میر ناشی از علت خاص و همه علل ناشی از مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق (PM2.5) و ازن (O₃) در این مطالعه به منابع آلودگی نسبت داده شده است.

در نتیجه، این مطالعه نشان می‌دهد که حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی یک مداخله موثر برای بهبود سلامت و نجات زندگی است. حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی ممکن است تأثیر بیشتری بر مرگ و میر نسبت به آنچه قبلاً تصور می‌شد داشته باشد، نشان می‌دهد که انتقال سریع و عادلانه به انرژی پاک‌تر برای بهبود سلامت عمومی جهانی مورد نیاز است.

 

به صدا در آمدن زنگ خطر بیماری های تنفسی در آمریکا

افزایش بیماری های تنفسی در میان تجمعات تعطیلات

 

در حالی که ایالات متحده در تعطیلات آخر هفته با جمع شدن میلیون ها نفر در حال شادی است، مقامات بهداشتی زنگ خطر را در مورد افزایش چشمگیر بیماری های تنفسی به صدا در می آورند. این افزایش ناراحت کننده همزمان با دوره سفرهای گسترده و تجمعات بزرگ است که به طور بالقوه انتقال این عفونت ها را تشدید می کند.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) افزایش قابل توجهی را در پذیرش هفتگی بیمارستانی منتسب به آنفولانزا گزارش کرده است که نشان دهنده شروع فصل آنفولانزا در ایالات متحده است. با توجه به پتانسیل عوارض شدید مرتبط با آنفولانزا، به ویژه در میان گروه های پرخطر، این پیشرفت به ویژه نگران کننده است.

علاوه بر نگرانی‌ها، موارد COVID-19 نیز در سراسر کشور در حال احیای مجدد هستند. کنترل بی امان این بیماری همه گیر در حال انجام، بر تهدیدی مداوم برای سلامت عمومی تاکید می کند، با افزایش موارد ابتلا به عنوان یادآوری آشکار از اهمیت حیاتی واکسیناسیون و سایر اقدامات پیشگیرانه.

داده‌های CDC تصویر نگران‌کننده‌ای را نشان می‌دهد، که نشان‌دهنده افزایش یا افزایش بیماری‌های تنفسی است که باعث رفتار جستجوی مراقبت‌های بهداشتی در بیشتر مناطق کشور می‌شود. این امر بر ماهیت گسترده بحران بهداشتی فعلی تأکید می‌کند و نگرانی‌هایی را در مورد فشار احتمالی بر منابع مراقبت‌های بهداشتی ایجاد می‌کند.

در نتیجه، افزایش بیماری‌های تنفسی، از جمله آنفولانزا و کووید-19، در میان پس‌زمینه‌ای از تجمعات تعطیلات گسترده، به عنوان یک موضوع بهداشت عمومی قابل توجه ظاهر می‌شود. این سناریو بر لزوم هوشیاری پایدار در اتخاذ اقدامات پیشگیرانه مانند واکسیناسیون و رعایت اقدامات بهداشتی خوب برای کاهش گسترش بیشتر این بیماری‌های مسری تأکید می‌کند. همکاری عمومی و پیروی از دستورالعمل‌های بهداشتی در مبارزه با این تهدید دوگانه و حفاظت از رفاه جامعه بسیار مهم است.

از نگرانی های جهانی رونمایی شد: نظرسنجی Ipsos "چه چیزی جهان را نگران می کند"

نظرسنجی جامع در 28 کشور پویایی جمعیت و چالش‌های به هم پیوسته جهانی را نشان می‌دهد

 

در یک عکس فوری آشکار از احساسات جهانی، آخرین نظرسنجی Ipsos "چه چیزی جهان را نگران می کند" به عنوان قطب نما ظاهر می شود که نگرانی های حاکم بر آگاهی جمعی در 28 کشور را بررسی می کند. این بررسی گسترده، با تکیه بر داده های یک دهه، درک دقیقی از مسائل اجتماعی و سیاسی غالب که دنیای امروز ما را شکل می دهد، ارائه می دهد.

 

یک افشاگری برجسته از این نظرسنجی، پویایی جمعیت را در خط مقدم نگرانی‌های جهانی قرار می‌دهد. دوگانگی نگرانی ها از جمعیت بیش از حد، جایی که مناطق با تعداد بیش از ظرفیت محیطی دست و پنجه نرم می کنند، تا کاهش جمعیت ناشی از عواملی مانند نرخ پایین باروری، مرگ و میر بالا، یا مهاجرت را شامل می شود. هر دو سناریو پیامدهای عمیقی دارند، از تخریب محیط زیست گرفته تا چالش های اقتصادی و فشارهای خدمات اجتماعی.

اثرات موجی این روندهای جمعیتی عمیقاً طنین انداز می شود، با افزایش جمعیت باعث افزایش تقاضا برای منابع طبیعی شده و تخریب محیط زیست را تشدید می کند. در مقابل، کاهش جمعیت مجموعه ای از چالش ها را به همراه دارد، از کمبود نیروی کار گرفته تا رکود اقتصادی و بی ثباتی اجتماعی، که چشم انداز پیچیده ای را ترسیم می کند که نیاز به بررسی دقیق دارد.

فراتر از پویایی جمعیت، نظرسنجی Ipsos بر مجموعه ای از نگرانی های به هم پیوسته تأکید می کند که ذهن مردم در سراسر جهان را به خود مشغول کرده است. از فقر و نابرابری اجتماعی گرفته تا فساد مالی و سیاسی، بیکاری، جرم و جنایت و خشونت، و شبح در حال ظهور تغییرات آب و هوایی، این موضوعات در کنار هم قرار می گیرند و چالش های پیچیده ای را ایجاد می کنند که نیازمند راه حل های جامع و مشارکتی است.

در خاتمه، نظرسنجی Ipsos "چه چیزی جهان را نگران می کند" به عنوان یک قطب نما حیاتی است که بینش عمیقی را در مورد نگرانی های غالب جهانی ارائه می دهد. این افشاگری‌ها، سرشار از پیامدها، پتانسیل لازم برای اطلاع‌رسانی در مورد تصمیم‌گیری‌های سیاستی و هدایت تلاش‌های هماهنگ برای رسیدگی به چالش‌های چندوجهی را که جهان ما را شکل می‌دهند، دارند. از آنجایی که کشورها با نگرانی های مشترک دست و پنجه نرم می کنند، این نظرسنجی به عنوان یک چراغ راهنما عمل می کند و به اقدام جمعی برای حرکت در زمین پیچیده واقعیت جهانی به هم پیوسته ما می خواهد.

واکسن‌های به‌روزرسانی‌شده mRNA COVID-19 رونمایی شد: هدف‌گیری سویه‌های نوظهور برای محافظت جامع تایید FDA و CDC نقطه عطفی در نبرد مداوم علیه همه گیری است

 

در یک گام مهم رو به جلو در نبرد علیه COVID-19، واکسن‌های mRNA جدید به روز شده برای فرمول 2023-2024 در دسترس قرار گرفته‌اند. این واکسن‌ها که برای محافظت در برابر سویه XBB.1.5 که تا اوایل امسال تسلط جهانی داشت، ساخته شده‌اند، به چشم‌انداز در حال تکامل انواع SARS-CoV-2 می‌پردازند.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تأیید می کند که واکسن های به روز شده، که توسط سازمان غذا و دارو (FDA) و CDC در اواسط سپتامبر تأیید شده است، برای مبارزه با سویه XBB.1.5 طراحی شده اند که زمانی در ایالات متحده وجود داشت. و جهان علاوه بر این، واکسن‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در برابر انواع فعلی، از جمله EG.5 رایج و زیر متغیر مربوط به BA.2.86، محافظت کنند که با بیش از 30 جهش در پروتئین اسپایک آن مشخص می‌شود.

نهادهای نظارتی فرمول‌های به‌روزرسانی‌شده Pfizer-BioNTech و Moderna را در اواسط سپتامبر تأیید کردند و متعاقباً، واکسن به‌روزرسانی‌شده Novavax مجوز استفاده در افراد 12 ساله و بالاتر را در اوایل اکتبر دریافت کرد. هدف اصلی این واکسن ها کاهش بیماری شدید، بستری شدن در بیمارستان و مرگ ناشی از عفونت COVID-19 است.

 

CDC با اذعان به اینکه COVID-19 یکی از علل اساسی بیماری های تنفسی جدی است، با بیش از 200000 مرگ گزارش شده در ایالات متحده از ژانویه 2022، CDC بر اهمیت واکسیناسیون تأکید می کند. پیش‌بینی می‌شود واکسن‌های به‌روز شده از ۴۰۰ هزار بستری شدن در بیمارستان و ۴۰ هزار مرگ در دو سال آینده جلوگیری کند.

 

برای همه افراد بالای 6 ماه در دسترس است، افراد بالای 5 سال بدون توجه به وضعیت واکسیناسیون قبلی، یک دوز واحد از واکسن به روز شده را توصیه می کنند. این رویکرد فراگیر از این احتمال سرچشمه می گیرد که افراد 5 ساله و بالاتر دارای سطحی از مصونیت COVID-19 هستند که از طریق واکسیناسیون قبلی، عفونت یا هر دو به دست آمده است. به افراد دارای نقص ایمنی یک رژیم سه دوز توصیه می شود و آنهایی که 6 ماه تا 4 سال سن دارند ممکن است به یک برنامه چند دوز نیاز داشته باشند.

در نتیجه، واکسن‌های به‌روزرسانی‌شده کووید-19 به‌عنوان یک پیشرفت مهم در نبرد مداوم علیه همه‌گیری محسوب می‌شوند. این واکسن ها با تمرکز بر کاهش تأثیر ویروس، به ویژه از نظر بیماری شدید، بستری شدن در بیمارستان و مرگ، ابزاری حیاتی در حفاظت از سلامت عمومی و حرکت به سمت آینده پس از همه گیری هستند.